Witamy,
18 stycznia 2024 r. Sąd Rejonowy w Legnicy wydał wyrok sygn. akt IV P 197/20 w sprawie zaliczenia pauzowania - przywrócił powódkę do służby jako funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej w okresie od 1 czerwca 2017 r. do 31 maja 2020 r. na poprzednie warunki służby i płacy.
Pozew został złożony w 30 maja 2020 r.
Kilka celnych sentencji z wyroku:
Wiara zatem ówczesnego zastępcy Dyrektora Izby Administracji w „mądrość zespołu”, okazała się próżna.
Funkcjonariusz publiczny, zwłaszcza noszący mundur z odznakami państwowymi, jest jego reprezentantem. Wykonuje każdego dnia zadania państwa, reprezentuje jego godność, a także etos służby. W interesie każdego państwa, a tym bardziej Rzeczypospolitej Polskiej jest, aby zadania służb mundurowych wykonywali funkcjonariusze spełniające najwyższe kryteria, oddani służbie krajowi, o wysokim morale i poczuciu przynależności do służby oraz żywiących szacunek do munduru, uosabiającego wartości demokratycznego państwa prawego i honor funkcjonariusza. W zamian za cenę oddania, niejednokrotnie z poświęceniem życia osobistego i rodzinnego, w strukturze hierarchicznego podporządkowania i wysokiej dyspozycyjności, państwo powinno zatroszczyć się o własnych funkcjonariuszy, zapewniając im godne i należyte warunki służby, co powinno sprzyjać naborowi i utrzymaniu w formacjach najlepszych kandydatów. Etos służby buduje się bowiem poprzez całokształt warunków technicznych, materialnych, a także i prawnych w jakich funkcjonariusze wykonują powierzone im zadania.
Wysokich standardów można zatem oczekiwać od funkcjonariuszy wówczas, gdy równie wysokie standardy ich traktowania będzie realizować samo Państwo.
Pozdrawiamy
Zespół ds. Ucywilnienia
18 stycznia 2024 r. Sąd Rejonowy w Legnicy wydał wyrok sygn. akt IV P 197/20 w sprawie zaliczenia pauzowania - przywrócił powódkę do służby jako funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej w okresie od 1 czerwca 2017 r. do 31 maja 2020 r. na poprzednie warunki służby i płacy.
Pozew został złożony w 30 maja 2020 r.
Kilka celnych sentencji z wyroku:
Wiara zatem ówczesnego zastępcy Dyrektora Izby Administracji w „mądrość zespołu”, okazała się próżna.
Funkcjonariusz publiczny, zwłaszcza noszący mundur z odznakami państwowymi, jest jego reprezentantem. Wykonuje każdego dnia zadania państwa, reprezentuje jego godność, a także etos służby. W interesie każdego państwa, a tym bardziej Rzeczypospolitej Polskiej jest, aby zadania służb mundurowych wykonywali funkcjonariusze spełniające najwyższe kryteria, oddani służbie krajowi, o wysokim morale i poczuciu przynależności do służby oraz żywiących szacunek do munduru, uosabiającego wartości demokratycznego państwa prawego i honor funkcjonariusza. W zamian za cenę oddania, niejednokrotnie z poświęceniem życia osobistego i rodzinnego, w strukturze hierarchicznego podporządkowania i wysokiej dyspozycyjności, państwo powinno zatroszczyć się o własnych funkcjonariuszy, zapewniając im godne i należyte warunki służby, co powinno sprzyjać naborowi i utrzymaniu w formacjach najlepszych kandydatów. Etos służby buduje się bowiem poprzez całokształt warunków technicznych, materialnych, a także i prawnych w jakich funkcjonariusze wykonują powierzone im zadania.
Wysokich standardów można zatem oczekiwać od funkcjonariuszy wówczas, gdy równie wysokie standardy ich traktowania będzie realizować samo Państwo.
Pozdrawiamy
Zespół ds. Ucywilnienia
