Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 23 kwietnia 2013 r., sygn. akt P 44/10 Poz. 549 Omówienie:
Zdaniem TK przepis rozporządzenia z 2010 r. odnoszący do wypoczynku celników jest niezgodny z konstytucją. Uznał, że odmienny sposób liczenia dodatku w zależności od zastosowanego rozporządzenia - albo z 2000 r., albo z 2010 r. - doprowadził do znacznej różnicy na niekorzyść osób, którym dodatek obliczono i wypłacono w oparciu o akt późniejszy, pomimo tego, że wniosek o dopłatę do wypoczynku złożyli pod rządami rozporządzenia z 2000 r. Zmiana stanu prawnego doprowadziła do ograniczenia przez ustawodawce niewadliwie nabytych praw obywateli. I chociaż jest to dopuszczalne, przede wszystkim wtedy, kiedy przemawia za tym inny konstytucyjnie chroniony interes publiczny, to jednak zmiana sposobu obliczania dodatku do wypoczynku w trakcie roku kalendarzowego i objęcie nie wszystkich uprawnionych do tego dodatku z pominięciem faktu, że niektórzy
złożyli wnioski wcześniej, jest przepisem zaskakującym uprawnionych. Dlatego niezgodnym z ustawą zasadniczą.
Zdaniem TK przepis rozporządzenia z 2010 r. odnoszący do wypoczynku celników jest niezgodny z konstytucją. Uznał, że odmienny sposób liczenia dodatku w zależności od zastosowanego rozporządzenia - albo z 2000 r., albo z 2010 r. - doprowadził do znacznej różnicy na niekorzyść osób, którym dodatek obliczono i wypłacono w oparciu o akt późniejszy, pomimo tego, że wniosek o dopłatę do wypoczynku złożyli pod rządami rozporządzenia z 2000 r. Zmiana stanu prawnego doprowadziła do ograniczenia przez ustawodawce niewadliwie nabytych praw obywateli. I chociaż jest to dopuszczalne, przede wszystkim wtedy, kiedy przemawia za tym inny konstytucyjnie chroniony interes publiczny, to jednak zmiana sposobu obliczania dodatku do wypoczynku w trakcie roku kalendarzowego i objęcie nie wszystkich uprawnionych do tego dodatku z pominięciem faktu, że niektórzy
złożyli wnioski wcześniej, jest przepisem zaskakującym uprawnionych. Dlatego niezgodnym z ustawą zasadniczą.
