Odnośnie obowiązków Płatnika - w tym wypadku nie mogą być one "wtórne", gdyż inaczej niż w
wypadku rozliczenia podatkowego, nie zależą od woli pracownika, mogącego (i zwykle tak jest)
rozliczać się samodzielnie ze skarbówką.
Ja jednak twierdzę, że są wtórne wobec ubezpieczonego z następujących powodów:
1) ubezpieczeniom społecznym
podlegają osoby fizyczne, będące pracownikami (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniach społecznych), tj. ubezpieczeni (art. 4 pkt 1 ww. ustawy);
2) składki są to składki na ubezpieczenia społeczne
ubezpieczonych (art. 4 pkt 3 ww. ustawy);
3) składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe
za ubezpieczonych, obliczają, rozliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu w całości płatnicy składek (art. 17 ust. 1 ww. ustawy);
Płatnicy składek, o których mowa w ust. 1, obliczają części składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe
finansowane przez ubezpieczonych i po potrąceniu ich ze środków ubezpieczonych przekazują do Zakładu (art. 17 ust. 2 ww. ustawy);
4) Płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy (art. 46. 1 ww. ustawy).
Pierwotnym stosunkiem jest podleganie ubezpieczeniom społecznym i dotyczy on Ubezpieczonego (por. art. 4 pkt 1 i art. 6 ust. 1 pkt 1). Dopiero po ustaleniu podlegania tym ubezpieczeniom przez pracownika/Ubezpieczonego, materializują się obowiązki Płatnika dotyczące obliczania, potrącania z dochodów ubezpieczonego, rozliczania oraz opłacania należnych składek, które de facto są składkami ubezpieczonego (por. art. 4 pkt 3). Jedynie ich finansowanie jest mieszane, zarówno ze środków pracownika/Ubezpieczonego i pracodawcy/Płatnika.
Stąd nie jest możliwe obciążenie Płatnika jakimikolwiek obowiązkami wobec Ubezpieczonego, czy ZUS, bez pierwotnego stosunku podlegania tym ubezpieczeniom przez Ubezpieczonego.
Sam fakt, że coś jest niezależne od woli pracownika nie zmienia istoty rzeczy, po prostu istnieje przymus działania poprzez Płatnika, ze względów pragmatycznych - państwu jest po prostu wygodniej nakładać pewne obowiązki na podmioty profesjonalne (podobnie jak przymus opłacania podatku od czynności cywilnoprawnych przez notariusza, czy w Sądzie Apelacyjnym przymus adwokacki, nie zmienia faktu, że zobowiązanym lub w której imieniu i na rzecz podejmowane jest działania, jest odpowiednio podatnik i powód, choć nie mogą działać samodzielnie).