Kierownictwo SC w dalszym ciągu osłabia wewnętrzne komórki organizacyjne przyczyniając się w ten sposób do "ucieczki" odpraw celnych z Polski do innych krajów UE.
Poruszaliśmy ten temat na portalu http://celnicy.pl/content.php?68-Szef-Służby-Celnej-odpowiada-w-sprawie-alokacji
W związku z wymijającą odpowiedzią SSC, ZZ Celnicy PL wysłał kolejne pismo do Ministra Finansów.
Osłabianie wewnętrznych komórek organizacyjnych to oczywiscie tylko jeden z elementów powodujących ucieczkę odpraw celnych z Polski. O innych, takich jak złe prawo, biurokracja, nadprocedury, nieprzemyślane wytyczne celnicy informowali również decydentów i Parlamentarzystów. Czy ktoś wreszcie pochyli się nad tym problemem?
Czy MF przyzna się wreszcie ile Skarb Państwa stracił już z tego tytułu?
Związek Zawodowy Celnicy PL
Nysa, dnia 15.09.2010r.
Nr: ZZ Celnicy PL – 72/2010
Pan Jan Vincent Rostowski
Minister Finansów
Szanowny Panie Ministrze.
Związek Zawodowy Celnicy PL pragnie polecić uprzejmej uwadze Pana Ministra odpowiedź udzieloną w imieniu Ministra Finansów przez Szefa Służby Celnej Pana Jacka Kapicę w piśmie nr SC5/0681/77/CIM/20102197PKPJ z dnia 20 sierpnia 2010r.
Szef Służby Celnej unika odpowiedzi na podstawowy problem ujęty w naszym piśmie polegający na „ucieczce” odpraw celnych z Polski, wskutek czego Skarb Państwa traci setki milionów złotych.
Straty budżetu z tego tytułu można wyliczyć bardzo dokładnie, co do przysłowiowej złotówki, na podstawie danych zawartych w bazie AKC-U oraz EUROSTAT. W bazie AKC-U zalegają dokumenty celne z innych krajów UE, w których podatnicy dokonali odprawy celnej, co oznacza straty z tytułu podatku VAT i 25% cła.
W ocenie Związku mamy do czynienia ze stratami rzędu setek milionów złotych.
Odnosimy wrażenie, że Szef Służby Celnej jest świadomy ww. strat budżetu i możliwości ich dokładnego oszacowania. Dlatego w tym zakresie odpowiada po prostu nie na temat.
Drugi podniesiony problem dotyczy planów alokacji. Szef Służby Celnej wdrażając ustawę o Służbie Celnej
powinien dokonać racjonalizacji funkcjonowania formacji i jej zmian strukturalnych, gdyż wiele propozycji wymaga poważnych zmian w ustawie. Związek zgłaszał szereg propozycji w tym zakresie. Sprawa ta została zaniedbana i w chwili obecnej planuje się podjęcie doraźnych i nieprzemyślanych działań, które osłabią jeszcze bardziej wewnętrzne komórki organizacyjne, co jest niewątpliwie jednym z elementów powodujących „ucieczkę” odpraw celnych do innych krajów UE.
Podkreślić należy, że wymienione w ww. piśmie Szefa Służby Celnej akty prawne nadały Służbie Celnej dodatkowe zadania, stąd powoływanie się na ustalenia Ministerstwa Finansów z 2007 roku, że „stan zatrudnienia w Służbie Celnej nie gwarantuje prawidłowego i terminowego realizowania zadań przez Służbę Celną” pozostaje aktualne. Przy czym dotyczy to całej Służby Celnej, a nie jak wskazuje Szef Służby Celnej powołując się na raport NIK wyłącznie kilku izb zlokalizowanych na zewnętrznej granicy UE.
Powtórnie wskazujemy, że raport Najwyższej Izby Kontroli oparł się de facto na „Analizie i ocenie obsady kadrowej Izb Celnych w Białej Podlaskiej, Białymstoku, Olsztynie i Przemyślu” więc wyciąganie wniosków w zakresie funkcjonowania całej formacji i planowanie alokacji kadr na tej podstawie jest nieusprawiedliwione.
Niemniej należy wskazać, że alokacja kadr wymaga zapewnienia funkcjonariuszowi odpowiednich warunków mieszkaniowych z uwzględnieniem jego sytuacji rodzinnej, natomiast Ministerstwo Finansów nie przewiduje realizacji tego prawa, dlatego nie sposób zrozumieć w jakim w ogóle kontekście Szef Służby Celnej rozważa alokację pozyskując dane o osobach samotnych z Izb Celnych we Wrocławiu, Toruniu, Rzepinie i Szczecinie.
Ustosunkowując się do informacji Szefa Służby Celnej w sprawie czasowych przeniesień funkcjonariuszy Urzędu Celnego w Lublinie do Oddziału Celnego w Dorohusku należy stwierdzić, iż mija się ona z prawdą. Z treści odpowiedzi wynika, że alokacja miała miejsce wyłącznie w okresie wakacyjnym i podyktowana była typowymi dla tej części roku powodami tj. zwiększony ruch graniczny, urlopy wypoczynkowe. Tymczasem funkcjonariusze UC Lublin w dalszym ciągu są przenoszeni na okres jednego miesiąca do OC Dorohusk i zgodnie z opracowanym przez kierownictwo grafikiem taka sytuacja będzie trwała co najmniej do końca bieżącego roku. W związku z powyższym wypada powtórzyć pytanie, czy w sytuacji kryzysu finansów publicznych stać nasz budżet na ponoszenie kosztów z tym związanych? Szef Służby Celnej podaje, że szacunkowy koszt wypłaty świadczeń związanych z czasowymi przeniesieniami to 1600 złotych miesięcznie dla jednego funkcjonariusza ( do końca roku będzie ich 50). Należy zwrócić uwagę, że poza wypłatą świadczeń wynikających z § 22 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 2004r. przedmiotowa akcja generuje inne koszty, związane z zapewnieniem kwatery tymczasowej dla przenoszonych funkcjonariuszy, wypłata dodatków: kontrolerskiego, za godziny nocne, równoważnika za brak wyżywienia itd.
Jeszcze raz apelujemy o ponowną ocenę sensowności opisanej sytuacji, gdyż w naszej opinii nie przynosi ona pożądanych skutków, natomiast powoduje nieuzasadnione wydatkowanie środków budżetowych.
Do wiadomości:
1. Pan Tomasz Arabski – Minister w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
2. Pan Michał Boni – Minister w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
3. Pan Paweł Arndt - Przewodniczący Komisji Finansów Publicznych
4. Prezydium i Parlamentarzyści Komisji Finansów Publicznych
Z poważaniem:
Przewodniczący ZZ Celnicy PL
Sławomir Siwy
Przypominamy także pierwsze pismo w tej sprawie:
Związek Zawodowy Celnicy PL
Ul. Szpitalna 3b, 5-7
45-010 Opole
Adres korespondencyjny:
48-300 Nysa ul.Otmuchowska 50
Nysa, dnia 21.07.2010r.
Nr: ZZ Celnicy PL –72/10
Pan Jan Vincent Rostowski
Minister Finansów
Szanowny Panie Ministrze.
Składamy skargę na działania Szefa Służby Celnej, które mogą osłabiać Służbę Celną, a przez to pogarszać obsługę podatników.
W marcu 2007 roku zakończył pracę Zespół ds. oceny obciążenia pracą w Służbie Celnej, który stwierdził, że stan zatrudnienia w Służbie Celnej nie gwarantuje prawidłowego i terminowego realizowania zadań przez Służbę Celną.
Sytuacja od tego czasu nie uległa poprawie, stąd należy stwierdzić wprost, że prawidłowe wykonywanie zadań ustawowych Służby Celnej w wielu miejscach jest realizowane w ograniczonym zakresie lub w niektórych obszarach nie jest realizowane wcale albo jedynie w prowizoryczny sposób.
Ów raport Zespołu odnosił się do całej Służby Celnej.
Po tym okresie praktycznie zaniechano działań w zakresie poprawy sytuacji w wielu wewnętrznych jednostkach organizacyjnych, mimo iż liczne osoby fizyczne i podmioty kontynuowały „ucieczkę” z odprawami poza granice Polski, co oznacza setki milionów strat budżetu. Problem ten trwa nieustannie i wiele firm i osób fizycznych, mimo iż np. jeszcze do niedawna dokonywała odpraw w Polsce z czasem, po wielu latach od akcesji decyduje się na „ucieczkę” z odprawami do innych krajów UE.
Oprócz utrudnień natury prawnej, jak również biurokratycznej należy upatrywać powodów utrzymywania się tego niekorzystnego zjawiska właśnie w sytuacji kadrowej w SC w jednostkach zlokalizowanych wewnątrz kraju.
Po 2007 roku Służba Celna skupiła się wyłącznie na zapewnieniu obsady w czterech izbach celnych granicznych na wschodzie kraju.
Związek Zawodowy nie neguje potrzeby zwiększenia zatrudnienia w granicznych izbach celnych.
Nie może się to jednak odbywać na podstawie prowizorycznych rozwiązań i jedynie kosztem dalszego osłabiania komórek organizacyjnych wewnątrz kraju.
Ostatnie działania Szefa Służby Celnej wskazują, że po próbie likwidacji trzech izb celnych, na podstawie zmanipulowanego uzasadnienia i przy próbie wprowadzenia w błąd wielu Parlamentarzystów RP, planowane są alokacje zewnętrzne, względnie pozyskanie etatów z Izby Celnej w Szczecinie, Wrocławiu, Toruniu i Rzepinie i przesunięcie ich do izb celnych zlokalizowanych na wschodzie kraju.
To kolejne prowizoryczne, nieuzasadnione ekonomicznie i prawnie rozwiązania, które doprowadzą tylko do strat budżetu.
Panie Ministrze.
Problemy te winny kompleksowo zostać załatwione wraz z modernizacją Służby Celnej, czego zaniechano całkowicie.
Obecne władze Służby Celnej prowadzą oderwane od rzeczywistych potrzeb Służby Celnej działania, na podstawie jedynie szczątkowych raportów, nie obejmujących swoim zakresem całej Służby Celnej, jej problemów i potrzeb.
Proszę uprzejmie zwrócić uwagę na fakt, iż prowadzone działania oparte są jedynie na „Analizie i ocenie obsady kadrowej Izb Celnych w Białej Podlaskiej, Białymstoku, Olsztynie i Przemyślu”, do której został de facto ograniczony raport Najwyższej Izby Kontroli, a gdzie pozostałe 12 izb celnych, w których sytuacja w wielu jednostkach jest równie dramatyczna, w tym także w ww. czterech izbach celnych.
Dopełnieniem powyższego, wskazującym na tymczasowość i bezprzedmiotowość działań, jest obecna polityka niektórych Dyrektorów Izb Celnych granicznych w zakresie polityki kadrowej.
Np. w Izbie Celnej w Białej Podlaskiej trwa nieprzemyślana i nieuzasadniona akcja czasowych przeniesień funkcjonariuszy komórek wewnętrznych do pracy na przejściach granicznych. Taka sytuacja dezorganizuje pracę w komórkach organizacyjnych Urzędu Celnego w Lublinie, stwarzając realne zagrożenie dla terminowości i wyniku wielu postępowań podatkowych i celnych, dla terminowości i jakości powtórnych kontroli, dla pełnej realizacji zadań Służby Celnej. Ponadto należy wyrazić przypuszczenie, że działanie to ma charakter pozorny, gdyż ma na celu wyłącznie efekt medialno-statystyczny tj. podanie liczby oddelegowanych funkcjonariuszy, natomiast nie przynosi to pożądanych skutków tzn. usprawnienia pracy przejść granicznych. (Interesującym dla oceny sensowności opisanej sytuacji byłaby analiza statystyk obrazujących pracę „zasilanego” Oddziału w Dorohusku). Należy podkreślić, że czasowo przenoszeni pracownicy komórek wewnętrznych, to często funkcjonariusze z dużym stażem służby oraz wysokimi kwalifikacjami na zajmowanych stanowiskach, po odbytych szkoleniach i studiach podyplomowych finansowanych przez Izbę Celną. Specyfika przejścia granicznego wymaga dodatkowego przeszkolenia i zupełnie innych kwalifikacji niż posiadają ww. funkcjonariusze. Sytuacja ta nie ma racjonalnych przesłanek merytorycznych ani związanych z tym ponoszonych kosztów oddelegowania oraz niewłaściwego wykorzystania kwalifikacji pracowników Służby Celnej. Należy zauważyć, że powyższe działania stoją w sprzeczności do przepisów ustawy o Finansach publicznych, gdyż odbywają się z poważnym uszczerbkiem dla budżetu, bez racjonalnego uzasadnienia tych wydatków. Szacunkowe koszty związane z czasowymi przeniesieniami funkcjonariuszy tylko z UC Lublin do OCD Dorohusk w okresie 2 półrocza 2010r. to około 200 000 zł. Mając na uwadze wątpliwy, jedynie medialny i statystyczny efekt opisanej akcji należałoby zadać pytanie czy to nie zbyt wysokie koszty w dobie oszczędności budżetu Państwa oraz efektywności ochrony granicy wschodniej UE. Należy dodać ponadto, że powyższa sytuacja naraża Służbę Celną na kolejną falę pozwów sądowych, ponieważ mimo dużych wydatków budżetu, nie zabezpieczono wszystkich należnych prawem świadczeń dla funkcjonariuszy.
Podobne działania mają miejsce w innych Izbach Celnych granicznych co oznacza, że dezorganizacja służby w wielu miejscach oraz koszty z tym związane może być znacznie wyższe.
Wobec powyższego wnioskujemy o:
- przeprowadzenie rzetelnej analizy wszystkich powodów przenoszenia przez podmioty i osoby fizyczne odpraw celnych z Polski do innych krajów UE
- ustalenie na podstawie danych z EUROSTAT i danych z ewidencji AKC-U, ile stracił budżet państwa w poszczególnych latach licząc od 2004 do 2009(każdy rok osobno) wskutek „ucieczki” z odprawami celnymi polskich podmiotów i obywateli do innych krajów UE(sprawa była analizowana przez Komisję Przyjazne Państwo i jest łatwa do dokładnego oszacowania)
- zaniechanie prowizorycznych działań, opartych na cząstkowych raportach w zakresie obsady kadrowej Służby Celnej i przystąpienie do debaty na temat rzeczywistych potrzeb Służby Celnej w tym zakresie – także pod kątem możliwości naprawy, w związku z wdrożeniem modernizacji bez faktycznej reformy Służby Celnej
- zbadanie celowości czasowych alokacji w Izbach Celnych granicznych pod kątem zagrożenia dla terminowości i jakości realizowanych zadań Służby Celnej w wewnętrznych komórkach organizacyjnych i faktycznych potrzeb tych czasowych alokacji, także pod kątem wysokości i celowości wydatków budżetowych oraz zagrożeń dla dalszych niepotrzebnych strat budżetu w związku z zapowiadanymi pozwami o zapłatę pełnych świadczeń związanych z przeniesieniem
Do wiadomości:
1. Pan Tomasz Arabski – Minister w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
2. Pan Michał Boni – Minister w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
3. Pan Paweł Arndt - Przewodniczący Komisji Finansów Publicznych
4. Prezydium i Parlamentarzyści Komisji Finansów Publicznych
Z poważaniem:
Przewodniczący
ZZ Celnicy PL
/ - /
Sławomir Siwy
Poruszaliśmy ten temat na portalu http://celnicy.pl/content.php?68-Szef-Służby-Celnej-odpowiada-w-sprawie-alokacji
W związku z wymijającą odpowiedzią SSC, ZZ Celnicy PL wysłał kolejne pismo do Ministra Finansów.
Osłabianie wewnętrznych komórek organizacyjnych to oczywiscie tylko jeden z elementów powodujących ucieczkę odpraw celnych z Polski. O innych, takich jak złe prawo, biurokracja, nadprocedury, nieprzemyślane wytyczne celnicy informowali również decydentów i Parlamentarzystów. Czy ktoś wreszcie pochyli się nad tym problemem?
Czy MF przyzna się wreszcie ile Skarb Państwa stracił już z tego tytułu?
Związek Zawodowy Celnicy PL
Nysa, dnia 15.09.2010r.
Nr: ZZ Celnicy PL – 72/2010
Pan Jan Vincent Rostowski
Minister Finansów
Szanowny Panie Ministrze.
Związek Zawodowy Celnicy PL pragnie polecić uprzejmej uwadze Pana Ministra odpowiedź udzieloną w imieniu Ministra Finansów przez Szefa Służby Celnej Pana Jacka Kapicę w piśmie nr SC5/0681/77/CIM/20102197PKPJ z dnia 20 sierpnia 2010r.
Szef Służby Celnej unika odpowiedzi na podstawowy problem ujęty w naszym piśmie polegający na „ucieczce” odpraw celnych z Polski, wskutek czego Skarb Państwa traci setki milionów złotych.
Straty budżetu z tego tytułu można wyliczyć bardzo dokładnie, co do przysłowiowej złotówki, na podstawie danych zawartych w bazie AKC-U oraz EUROSTAT. W bazie AKC-U zalegają dokumenty celne z innych krajów UE, w których podatnicy dokonali odprawy celnej, co oznacza straty z tytułu podatku VAT i 25% cła.
W ocenie Związku mamy do czynienia ze stratami rzędu setek milionów złotych.
Odnosimy wrażenie, że Szef Służby Celnej jest świadomy ww. strat budżetu i możliwości ich dokładnego oszacowania. Dlatego w tym zakresie odpowiada po prostu nie na temat.
Drugi podniesiony problem dotyczy planów alokacji. Szef Służby Celnej wdrażając ustawę o Służbie Celnej
powinien dokonać racjonalizacji funkcjonowania formacji i jej zmian strukturalnych, gdyż wiele propozycji wymaga poważnych zmian w ustawie. Związek zgłaszał szereg propozycji w tym zakresie. Sprawa ta została zaniedbana i w chwili obecnej planuje się podjęcie doraźnych i nieprzemyślanych działań, które osłabią jeszcze bardziej wewnętrzne komórki organizacyjne, co jest niewątpliwie jednym z elementów powodujących „ucieczkę” odpraw celnych do innych krajów UE.
Podkreślić należy, że wymienione w ww. piśmie Szefa Służby Celnej akty prawne nadały Służbie Celnej dodatkowe zadania, stąd powoływanie się na ustalenia Ministerstwa Finansów z 2007 roku, że „stan zatrudnienia w Służbie Celnej nie gwarantuje prawidłowego i terminowego realizowania zadań przez Służbę Celną” pozostaje aktualne. Przy czym dotyczy to całej Służby Celnej, a nie jak wskazuje Szef Służby Celnej powołując się na raport NIK wyłącznie kilku izb zlokalizowanych na zewnętrznej granicy UE.
Powtórnie wskazujemy, że raport Najwyższej Izby Kontroli oparł się de facto na „Analizie i ocenie obsady kadrowej Izb Celnych w Białej Podlaskiej, Białymstoku, Olsztynie i Przemyślu” więc wyciąganie wniosków w zakresie funkcjonowania całej formacji i planowanie alokacji kadr na tej podstawie jest nieusprawiedliwione.
Niemniej należy wskazać, że alokacja kadr wymaga zapewnienia funkcjonariuszowi odpowiednich warunków mieszkaniowych z uwzględnieniem jego sytuacji rodzinnej, natomiast Ministerstwo Finansów nie przewiduje realizacji tego prawa, dlatego nie sposób zrozumieć w jakim w ogóle kontekście Szef Służby Celnej rozważa alokację pozyskując dane o osobach samotnych z Izb Celnych we Wrocławiu, Toruniu, Rzepinie i Szczecinie.
Ustosunkowując się do informacji Szefa Służby Celnej w sprawie czasowych przeniesień funkcjonariuszy Urzędu Celnego w Lublinie do Oddziału Celnego w Dorohusku należy stwierdzić, iż mija się ona z prawdą. Z treści odpowiedzi wynika, że alokacja miała miejsce wyłącznie w okresie wakacyjnym i podyktowana była typowymi dla tej części roku powodami tj. zwiększony ruch graniczny, urlopy wypoczynkowe. Tymczasem funkcjonariusze UC Lublin w dalszym ciągu są przenoszeni na okres jednego miesiąca do OC Dorohusk i zgodnie z opracowanym przez kierownictwo grafikiem taka sytuacja będzie trwała co najmniej do końca bieżącego roku. W związku z powyższym wypada powtórzyć pytanie, czy w sytuacji kryzysu finansów publicznych stać nasz budżet na ponoszenie kosztów z tym związanych? Szef Służby Celnej podaje, że szacunkowy koszt wypłaty świadczeń związanych z czasowymi przeniesieniami to 1600 złotych miesięcznie dla jednego funkcjonariusza ( do końca roku będzie ich 50). Należy zwrócić uwagę, że poza wypłatą świadczeń wynikających z § 22 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 2004r. przedmiotowa akcja generuje inne koszty, związane z zapewnieniem kwatery tymczasowej dla przenoszonych funkcjonariuszy, wypłata dodatków: kontrolerskiego, za godziny nocne, równoważnika za brak wyżywienia itd.
Jeszcze raz apelujemy o ponowną ocenę sensowności opisanej sytuacji, gdyż w naszej opinii nie przynosi ona pożądanych skutków, natomiast powoduje nieuzasadnione wydatkowanie środków budżetowych.
Do wiadomości:
1. Pan Tomasz Arabski – Minister w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
2. Pan Michał Boni – Minister w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
3. Pan Paweł Arndt - Przewodniczący Komisji Finansów Publicznych
4. Prezydium i Parlamentarzyści Komisji Finansów Publicznych
Z poważaniem:
Przewodniczący ZZ Celnicy PL
Sławomir Siwy
Przypominamy także pierwsze pismo w tej sprawie:
Związek Zawodowy Celnicy PL
Ul. Szpitalna 3b, 5-7
45-010 Opole
Adres korespondencyjny:
48-300 Nysa ul.Otmuchowska 50
Nysa, dnia 21.07.2010r.
Nr: ZZ Celnicy PL –72/10
Pan Jan Vincent Rostowski
Minister Finansów
Szanowny Panie Ministrze.
Składamy skargę na działania Szefa Służby Celnej, które mogą osłabiać Służbę Celną, a przez to pogarszać obsługę podatników.
W marcu 2007 roku zakończył pracę Zespół ds. oceny obciążenia pracą w Służbie Celnej, który stwierdził, że stan zatrudnienia w Służbie Celnej nie gwarantuje prawidłowego i terminowego realizowania zadań przez Służbę Celną.
Sytuacja od tego czasu nie uległa poprawie, stąd należy stwierdzić wprost, że prawidłowe wykonywanie zadań ustawowych Służby Celnej w wielu miejscach jest realizowane w ograniczonym zakresie lub w niektórych obszarach nie jest realizowane wcale albo jedynie w prowizoryczny sposób.
Ów raport Zespołu odnosił się do całej Służby Celnej.
Po tym okresie praktycznie zaniechano działań w zakresie poprawy sytuacji w wielu wewnętrznych jednostkach organizacyjnych, mimo iż liczne osoby fizyczne i podmioty kontynuowały „ucieczkę” z odprawami poza granice Polski, co oznacza setki milionów strat budżetu. Problem ten trwa nieustannie i wiele firm i osób fizycznych, mimo iż np. jeszcze do niedawna dokonywała odpraw w Polsce z czasem, po wielu latach od akcesji decyduje się na „ucieczkę” z odprawami do innych krajów UE.
Oprócz utrudnień natury prawnej, jak również biurokratycznej należy upatrywać powodów utrzymywania się tego niekorzystnego zjawiska właśnie w sytuacji kadrowej w SC w jednostkach zlokalizowanych wewnątrz kraju.
Po 2007 roku Służba Celna skupiła się wyłącznie na zapewnieniu obsady w czterech izbach celnych granicznych na wschodzie kraju.
Związek Zawodowy nie neguje potrzeby zwiększenia zatrudnienia w granicznych izbach celnych.
Nie może się to jednak odbywać na podstawie prowizorycznych rozwiązań i jedynie kosztem dalszego osłabiania komórek organizacyjnych wewnątrz kraju.
Ostatnie działania Szefa Służby Celnej wskazują, że po próbie likwidacji trzech izb celnych, na podstawie zmanipulowanego uzasadnienia i przy próbie wprowadzenia w błąd wielu Parlamentarzystów RP, planowane są alokacje zewnętrzne, względnie pozyskanie etatów z Izby Celnej w Szczecinie, Wrocławiu, Toruniu i Rzepinie i przesunięcie ich do izb celnych zlokalizowanych na wschodzie kraju.
To kolejne prowizoryczne, nieuzasadnione ekonomicznie i prawnie rozwiązania, które doprowadzą tylko do strat budżetu.
Panie Ministrze.
Problemy te winny kompleksowo zostać załatwione wraz z modernizacją Służby Celnej, czego zaniechano całkowicie.
Obecne władze Służby Celnej prowadzą oderwane od rzeczywistych potrzeb Służby Celnej działania, na podstawie jedynie szczątkowych raportów, nie obejmujących swoim zakresem całej Służby Celnej, jej problemów i potrzeb.
Proszę uprzejmie zwrócić uwagę na fakt, iż prowadzone działania oparte są jedynie na „Analizie i ocenie obsady kadrowej Izb Celnych w Białej Podlaskiej, Białymstoku, Olsztynie i Przemyślu”, do której został de facto ograniczony raport Najwyższej Izby Kontroli, a gdzie pozostałe 12 izb celnych, w których sytuacja w wielu jednostkach jest równie dramatyczna, w tym także w ww. czterech izbach celnych.
Dopełnieniem powyższego, wskazującym na tymczasowość i bezprzedmiotowość działań, jest obecna polityka niektórych Dyrektorów Izb Celnych granicznych w zakresie polityki kadrowej.
Np. w Izbie Celnej w Białej Podlaskiej trwa nieprzemyślana i nieuzasadniona akcja czasowych przeniesień funkcjonariuszy komórek wewnętrznych do pracy na przejściach granicznych. Taka sytuacja dezorganizuje pracę w komórkach organizacyjnych Urzędu Celnego w Lublinie, stwarzając realne zagrożenie dla terminowości i wyniku wielu postępowań podatkowych i celnych, dla terminowości i jakości powtórnych kontroli, dla pełnej realizacji zadań Służby Celnej. Ponadto należy wyrazić przypuszczenie, że działanie to ma charakter pozorny, gdyż ma na celu wyłącznie efekt medialno-statystyczny tj. podanie liczby oddelegowanych funkcjonariuszy, natomiast nie przynosi to pożądanych skutków tzn. usprawnienia pracy przejść granicznych. (Interesującym dla oceny sensowności opisanej sytuacji byłaby analiza statystyk obrazujących pracę „zasilanego” Oddziału w Dorohusku). Należy podkreślić, że czasowo przenoszeni pracownicy komórek wewnętrznych, to często funkcjonariusze z dużym stażem służby oraz wysokimi kwalifikacjami na zajmowanych stanowiskach, po odbytych szkoleniach i studiach podyplomowych finansowanych przez Izbę Celną. Specyfika przejścia granicznego wymaga dodatkowego przeszkolenia i zupełnie innych kwalifikacji niż posiadają ww. funkcjonariusze. Sytuacja ta nie ma racjonalnych przesłanek merytorycznych ani związanych z tym ponoszonych kosztów oddelegowania oraz niewłaściwego wykorzystania kwalifikacji pracowników Służby Celnej. Należy zauważyć, że powyższe działania stoją w sprzeczności do przepisów ustawy o Finansach publicznych, gdyż odbywają się z poważnym uszczerbkiem dla budżetu, bez racjonalnego uzasadnienia tych wydatków. Szacunkowe koszty związane z czasowymi przeniesieniami funkcjonariuszy tylko z UC Lublin do OCD Dorohusk w okresie 2 półrocza 2010r. to około 200 000 zł. Mając na uwadze wątpliwy, jedynie medialny i statystyczny efekt opisanej akcji należałoby zadać pytanie czy to nie zbyt wysokie koszty w dobie oszczędności budżetu Państwa oraz efektywności ochrony granicy wschodniej UE. Należy dodać ponadto, że powyższa sytuacja naraża Służbę Celną na kolejną falę pozwów sądowych, ponieważ mimo dużych wydatków budżetu, nie zabezpieczono wszystkich należnych prawem świadczeń dla funkcjonariuszy.
Podobne działania mają miejsce w innych Izbach Celnych granicznych co oznacza, że dezorganizacja służby w wielu miejscach oraz koszty z tym związane może być znacznie wyższe.
Wobec powyższego wnioskujemy o:
- przeprowadzenie rzetelnej analizy wszystkich powodów przenoszenia przez podmioty i osoby fizyczne odpraw celnych z Polski do innych krajów UE
- ustalenie na podstawie danych z EUROSTAT i danych z ewidencji AKC-U, ile stracił budżet państwa w poszczególnych latach licząc od 2004 do 2009(każdy rok osobno) wskutek „ucieczki” z odprawami celnymi polskich podmiotów i obywateli do innych krajów UE(sprawa była analizowana przez Komisję Przyjazne Państwo i jest łatwa do dokładnego oszacowania)
- zaniechanie prowizorycznych działań, opartych na cząstkowych raportach w zakresie obsady kadrowej Służby Celnej i przystąpienie do debaty na temat rzeczywistych potrzeb Służby Celnej w tym zakresie – także pod kątem możliwości naprawy, w związku z wdrożeniem modernizacji bez faktycznej reformy Służby Celnej
- zbadanie celowości czasowych alokacji w Izbach Celnych granicznych pod kątem zagrożenia dla terminowości i jakości realizowanych zadań Służby Celnej w wewnętrznych komórkach organizacyjnych i faktycznych potrzeb tych czasowych alokacji, także pod kątem wysokości i celowości wydatków budżetowych oraz zagrożeń dla dalszych niepotrzebnych strat budżetu w związku z zapowiadanymi pozwami o zapłatę pełnych świadczeń związanych z przeniesieniem
Do wiadomości:
1. Pan Tomasz Arabski – Minister w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
2. Pan Michał Boni – Minister w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
3. Pan Paweł Arndt - Przewodniczący Komisji Finansów Publicznych
4. Prezydium i Parlamentarzyści Komisji Finansów Publicznych
Z poważaniem:
Przewodniczący
ZZ Celnicy PL
/ - /
Sławomir Siwy