Skądinąd wiem, że ogromna liczba byłych naszych przełożonych, przedstawiała na rzeczonej komisji papiery z "psychiatryka" i dodatki dostała.
Dziwi mnie, że w kwestii zwrotnej, nikt nie wykorzystał tego faktu wobec kompetencji, działań i decyzji owych chorych na umyśle przełożonych ...
I też tylko fragment zacytuje "
Dziwi mnie, że w kwestii zwrotnej, nikt nie wykorzystał tego faktu wobec kompetencji, działań i decyzji owych chorych na umyśle przełożonych ..."
W pewnym kontekście tego cytatu można rozpatrywać to jaka troskę o stan KAS ale mnie już nic nie dziwi bo od czasu rozwarcia granic po 1988 r aż po dzien dzisiejszy w doborze kadry zarządzającej ( z nielicznymi wyjątkami) dominuje właściwie tylko jedna metoda , a mianowicie selekcja negatywna. Jest to pewna różnica w stosunku do niechubnego czasu przed 1989 r bo w tamtym okresie oficer coś znaczył w służbach. Dzisiaj wręcz ma wydźwięk inny. Aż strach pomyśleć kto i w jak sposób dowodziłby obroną państwa w razie poważnego konfliktu zbrojnego .Czy wyobrażacie sobie aby dzisiejsza kadra zarządcza pozbawiona jakichkolwiek cech patriotycznych , nie kierującą się na pewno żadnym honorem ani jakąkolwiek etyką w przeszłości , a dzisiaj mieniącą się " elytą" , nagradzając siebie wzajemnie medalami, odznaczeniami , dyplomami stałaby na czele oddziału mającego bronić ojczyzny? Przerażająca perspektywa. Rzeź podwładnych na skutek braku kompetencji a potem pozostawienie ich na pastwę wroga, któremu niejednokrotnie by służyli. Historia RP jest pełna takich przykladów.
Skoro traktowano i traktuje się ojczyznę w czasie pokoju jak dojną krowę, nie ponosząc żadnych konsekwencji to w czasie wojny dopiero wykazaliby się instynktem.
Cóż to banda cwaniaczków , potrafiących się zawsze ustawić.
Przykladów już nie będę podawać bo pisałem o tym wcześniej.
Potrzeba zmian w mentalności i uczciwego kształcenia pokoleń.
Myślę , że kolejny cytat jest zawsze aktualny a dzisiaj szczególnie "Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich
młodzieży chowanie." Cytat pochodzi z aktu fundacyjnego Akademii Zamojskiej, 1600 r. Cytat następnie sparafrazowany przez Stanisława Staszica w Uwagach nad życiem Jana Zamoyskiego, 1787 r."