@cat , moją intencją było maksymalne uproszczenie i zaproponowanie uniwarsalnego dla każdej izby wzoru.
Przykład każdy moze sobie stworzyc. generalnie zasada która mi przyświecała jest taka jeśli ktoś zarabia srednio w swojej grupie stażowej to dostaje srednią podwyżkę. Wartość podwyżki zmienia sie liniowo wraz ze wzrostem czy spadkiem indywidualnego mnożnika. Im wiecej zarabiasz tym mniejsza podwyzka i odwrotnie.
Przykład? Proszę bardzo.
załóżmy, że w grupie powyżej 15 lat średni mnożnik wynosi X=2,0, A zawiera sie w przedziale od 1,5 do 2,7
Dla A=1,5 P=400*2,0/1,5=400*1,33....=533,33 a dla A=2,4 P wyszłoby 333,33, dla A=2,7 P=400*0,74=296,30, ale tylko teoretycznie bo ma juz osiągniety mnożnik 2,7 więc nic nie dostanie. Podwyżki od A równego ok 2,5 byłyby po wyliczeniu z wzoru obcinane do takiej kwoty, zeby mnożnik indywidualny po podwyżce nie przekroczył 2,7.
Dla młodzieży byłby inny "X" np X=1,6 i zozpietość A np od 1,3 do 2,0
Wtedy podwyżka byłaby dla A=1,3 wyszłaby 492,30 zł a dla A=2,0 P=320
Wyszłoby, że młody z wysokim mnożnikiem 2,0 dostałby 320 zł podwyżki, a doświadczony f-sz z takim samym mnożnikiem dostałby 400 zł, gdyż w jego grupie stażowej jest średniakiem. W ten sposób przy identycznej zasadniczej w różnych grupach stażowych, staż byłby uwzględniony.