To, że poszczególni naczelnicy urzędów celnych w wykonywaniu sznp idą dalej niż pozwala na to rozporządzenie nie dziwi zważywszy, że takie stanowisko zyskuje akceptacje izb skarbowych wydajacych w imieniu MF interpretacje indywidualne.
To nic, że wyrób nie znajduje się w przedmiotowym rozporządzeniu. Sznp i tak ma być:
Rodzaj dokumentu interpretacja indywidualna
Sygnatura IBPP3/443-842/08/IK
Data 2008.12.04
Autor Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Istota interpretacji objęcie szczególnym nadzorem podatkowym oleju opalowego (PKWiU24.14.73-67.00, CN 2707 99 99).
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
UZASADNIENIE
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca produkuje oleje opałowe do przemysłowych systemów grzewczych w składzie podatkowym pod szczególnym nadzorem podatkowym. Do lipca 2008 r. produkowano olej opałowy o kodzie CN 27101961.
W związku z otrzymaniem WIT-u na olej opałowy i nadanie przez Izbę Celną w Warszawie kodu CN 27079999, zmieniono aneksem kod CN i PKWiU w regulaminie składu podatkowego na CN 27079999 i kod PKWiU 24.14.73-67.00.
Aneks jest zatwierdzony przez Naczelnika Urzędu Celnego w Opolu.
Obecnie produkowany jest olej opałowy o kodzie CN 27079999 i PKWiU 24.14.73-67.00 na składzie podatkowym i opłacana jest należna akcyza w wysokości 60 zł/Mg na konto Izby Celnej w Opolu.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy produkcja oleju opałowego o kodzie CN 27079999 i kodzie PKWiU 24.14.73-67.00 musi być objęta szczególnym nadzorem podatkowym
Kod tego oleju nie występuje w wykazie produktów objętych szczególnym nadzorem podatkowym (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 30 maja 2005 r., na podstawie art. 6 g ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o służbie celnej ( Dz. U. z 2004 r. Nr 156, poz. 1641 i Nr 273, poz. 2703).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Stosownie zaś do postanowień art. 62 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy do paliw silnikowych i olejów opałowych w rozumieniu ustawy zalicza się:
wyroby wymienione w poz. 1-12 załącznika nr 2 do ustawy;
pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU i kod CN.
Olejami opałowymi są również inne wyroby, z wyjątkiem węgla, koksu, torfu i innych porównywalnych z nimi węglowodorów stałych oraz gazu ziemnego, służące do celów opałowych; ciężkimi olejami opałowymi są oleje opałowe, w których zawartość siarki przekracza 3%.
Powyższy przepis, będący przepisem szczególnym w stosunku do przepisu ogólnego, jakim jest cytowany art. 2 pkt 2 ustawy, rozszerza zatem podstawowy katalog wyrobów akcyzowych zharmonizowanych o inne wyroby zaliczone do grupy olejów opałowych, o ile są one wykorzystywane do celów opałowych.
Zapis artykułu 62 ustawy o podatku akcyzowym ma swe źródła w uregulowaniach Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283 str. 51 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą energetyczną.
Dyrektywa energetyczna w art. 2 ust. 1 wymienia listę produktów, które należy uznać za produkty energetyczne:
objętych kodami CN 1507 do 1518, jeśli są przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe;
objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715;
objętych kodem CN 2901 i 2902;
objętych kodem CN 2905 11 00, które nie są pochodzenia syntetycznego, jeśli są one przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe;
objętych kodem CN 3403;
objętych kodem CN 3811;
objętych kodem CN 3817;
objętych kodem CN 3824 90 99, jeśli są one przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe.
Ponadto w myśl art. 2 ust. 3 ww. Dyrektywy, w przypadku przeznaczenia do wykorzystania, oferowania na sprzedaż lub wykorzystywania jako paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania, produkty energetyczne inne niż te, których poziom opodatkowania został określony w niniejszej dyrektywie, podlegają podatkowi zgodnie z wykorzystaniem, według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowego.
Należy mieć również na uwadze akapit 2 i akapit 3 ww. przepisu, zgodnie z którym:
oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1, wszelkie produkty przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane jako paliwo silnikowe, lub jako dodatek lub rozcieńczalnik do paliw silnikowych, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa silnikowego, oraz
oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1, wszelkie inne węglowodory, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane do ogrzewania, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego produktu energetycznego.
Z powyższego wynika, iż art. 62 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym ma odniesienie w art. 2 ust. 3 ww. Dyrektywy i stwierdza, iż w przypadku przeznaczenia do wykorzystania, oferowania na sprzedaż lub wykorzystania jako paliwo do ogrzewania, produktu energetycznego innego niż wymieniony w art. 2 ust. 1 Dyrektywy, produkt ten podlega podatkowi akcyzowemu zgodnie z wykorzystaniem, według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa do ogrzewania.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż produkt będący przedmiotem wniosku wykorzystywany jako paliwo do ogrzewania mieści się w definicji olejów opałowych, w rozumieniu art. 62 ustawy o podatku akcyzowym oraz art. 2 ust. 1 i ust. 3 dyrektywy energetycznej. W związku z tym przedmiotowy wyrób jest niewątpliwie wyrobem akcyzowym zharmonizowanym, bowiem przepis art. 62 ust. 2 ww. ustawy jednoznacznie rozszerza katalog olejów opałowych do każdego towaru służącego do celów opałowych, nie ograniczając ich tylko i wyłącznie do wyrobów wymienionych w załączniku 1 i załączniku 2 do ww. ustawy.
Zgodnie z art. 30 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o podatku akcyzowym w składzie podatkowym może być prowadzona działalność polegająca na produkcji, przetwarzaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych oraz na ich przyjmowaniu i wysyłce. Produkcja i przetwarzanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych mogą odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji win gronowych uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 22 stycznia 2004 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. Nr 34, poz. 292, z późn. zm.), w ilości mniejszej niż 1.000 hl w ciągu roku kalendarzowego.
W myśl art. 2 pkt 12 ww. ustawy o podatku akcyzowym skład podatkowy to miejsce określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego, podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu na podstawie przepisów o służbie celnej, w którym wyroby akcyzowe zharmonizowane są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy i mogą być poddane czynnościom zgodnie z ustalonymi warunkami.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku akcyzowym pobór akcyzy od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych jest zawieszony, jeżeli wyroby są produkowane, przetwarzane lub magazynowane w składzie podatkowym.
Art. 27 ust. 7. ww. ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że podatnicy wykonujący czynności z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy są objęci przepisami o szczególnym nadzorze podatkowym.
W związku z powyższym, że produkcja i przetwarzanie, jak również magazynowanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych odbywa się w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy, składy podatkowe są objęte przepisami o szczególnym nadzorze.
Fakt objęcia wszystkich podmiotów prowadzących składy podatkowe przepisami o szczególnym nadzorze powoduje, iż miejsca przeznaczone na skład podatkowy powinny być w sposób właściwy wyodrębnione i zabezpieczone, tak aby możliwe było sprawowanie efektywnej kontroli i nadzoru podatkowego czynności wykonywanych w składzie podatkowym. Dodatkowo pomieszczenia i urządzenia znajdujące się w składzie podatkowym powinny być przygotowane do sprawowania szczególnego nadzoru podatkowego (m.in. przez umożliwienie nałożenia zabezpieczeń lub prawidłowe oznaczenie przeznaczenia poszczególnych pomieszczeń i urządzeń).
Szczególny nadzór podatkowy jest formą kontroli skarbowej powołanej w celu ochrony interesów i praw majątkowych Skarbu Państwa. Podstawowym celem sprawowania szczególnego nadzoru podatkowego jest zapewnienie skuteczności wykonywania zobowiązań podatkowych i innych należności stanowiących dochód budżetu państwa.
Natomiast zgodnie z § 29 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz. U. Nr 65, poz. 598 ze zm.) podmioty wytwarzające produkty rafinacji ropy naftowej, zwane dalej „wyrobami naftowymi”, są objęte stałym nadzorem.
Powyższe oznacza, że podmiot wytwarzający produkty energetyczne objęty jest szczególnym nadzorem podatkowym.
Reasumując, należy stwierdzić, że przedmiotowy olej jest wyrobem akcyzowym zharmonizowanym, jego produkcja winna odbywać się w składzie podatkowym, a podmiot wytwarzający ww. wyrób jest objęty szczególnym nadzorem podatkowym.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Wniosek. Rozporządzenie w sprawie wykonywania sznp jest w istocie nie potrzebne i zbędne. Można chyba zaryzykować wręcz stwierdzenie, że tylko niepotrzebnie krępuje tę formę kontroli, bo MF upoważnił w nim do dokonywania kontroli w zakresie mniejszym niż w rzeczywistości jest dopuszczalny. Trochę chyba absurd.
