bosman
Użytkownik
- Dołączył
- 20 Maj 2010
- Posty
- 38
- Punkty reakcji
- 37
Z uzasadnienia wyroku Sądu Rejonowego:
"Zachodzi zatem kolizja między art. 171 ust. 2 przepisów wprowadzających ustawę o KAS z art. 226b ust. 3 ustawy o KAS i art. 13 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej, do którego przepis art. 226b ust. 3 się odwołuje, w zakresie w jakim odmiennie określają okresy traktowano jako równorzędne z okresem służby w Służbie Celno-Skarbowej. Art. 13 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej, do której odwołuje się art. 226b ustawy o KAS nie przewiduje bowiem, żeby okresy służby cywilnej traktować równorzędnie z okresem służby w Służbie Celnej i w Służbie Celno-Skarbowej.
Kolizję tych przepisów należy ocenić z perspektywy konstytucyjnej zasady ochrony praw nabytych.
(...)
Powód od początku zatrudnienia był pracownikiem szczególnego nadzoru podatkowego, którego zadania początkowo były wykonywane przez pracowników cywilnych oraz funkcjonariuszy, a następnie wyłącznie przez funkcjonariuszy. Jak wynika zakresów obowiązków powoda oraz z zeznań powoda, Xxxxxxx wykonywał co do zasady te same czynności, miał te same obowiązki. Co istotne podobna była również dyspozycyjność powoda zarówno gdy był pracownikiem szczególnego nadzoru podatkowego jak i funkcjonariuszem Izby Celnej. Z uwagi na charakter tych czynności pracował w nocy, w święta, weekendy.
(..)
Jednolita Służba Celna powstała w 1999 r. na mocy ustawy o Służbie Celnej z dnia 24 lipca 1999 r. (Dz.U. z 1999 r. nr 168 poz. 802). Zgodnie z art. 91 ust. 1-4 i art. 92 pracownicy, którzy w dniu wejścia ustawy w życie, tj 15 września 1999 r., wykonywali zadania przewidziane dla Służby Celnej, mogli otrzymać propozycje pełnienia służby, a ich dotychczasowe stosunki pracy przekształcały się - po przyjęciu propozycji - w stosunki służby w Służbie Celnej. Przepis art. 94 ust. 1 i 2 gwarantował, że jeśli przepisy uzależniały prawo do świadczeń lub ich wymiar od okresu pełnienia służby - pracownicy, którzy stali się funkcjonariuszami Służby Celnej, zachowywali ciągłość służby z zaliczeniem dotychczasowego okresu pracy, a wcześniejsze okresy zatrudnienia w administracji celnej traktowano jako pełnienie służby.
Służba Celna przejęła zadania nadzoru od Urzędu Kontroli Skarbowej wraz z pracownikami je wykonującymi) z dniem 1 września 2003 r., wraz z wejściem w życie ustawy
z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych(...)
Szczególny nadzór podatkowy "przestał istnieć" - jako odrębna instytucja prawna - z końcem października 2009 r., wraz z wejściem w życie ustawy o Służbie Celnej z dnia 27 sierpnia 2009 r. (Dz.U. z 2000 r. nr 168 poz. 1323). Na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 2 i 3 i w ust. 3 pkt 1 jego zadania zostały włączone w zakres "kontroli wykonywanej przez Służbę Celną" i przypisane wyłącznie funkcjonariuszom. Cywilni pracownicy, którzy wówczas wciąż jeszcze wykonywali te zadania, musieli uzyskać status funkcjonariuszy celnych przez przyjęcie propozycji pełnienia służby (złożonej z urzędu albo na wniosek). Ich stosunki pracy jako członków korpusu służby cywilnej przekształcały się w stosunki służbowe na podstawie aktu mianowania, a okres stażu pracy w służbie cywilnej lub jednostkach organizacyjnych (podległych albo nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw finansów) wliczano do okresu służby w Służbie Celnej stosownie do art. 99 ust. 8.
(...)
Podsumowując: zadania mieszczące się dawniej w zakresie nadzoru (niezależnie od jego usytuowania w strukturach administracyjnych) były wykonywane najpierw wyłącznie przez pracowników cywilnych, następnie przez pracowników cywilnych oraz funkcjonariuszy, a w końcu - wyłącznie przez funkcjonariuszy (początkowo Służby Celnej, a ostatecznie Służby Celno-Skarbowej). Co kluczowe, owe zadania były tożsame niezależnie od formalnego statusu osób je wykonujących (pracownicy, funkcjonariusze), a ustawodawca postanowił, że "cywilny" staż pracy w nadzorze będzie wliczany do okresu pełnienia służby w Służbie Celnej lub Służbie Celno-Skarbowej, zaś zasadność tej regulacji nie była negowana ani podważana.
Zatem pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego byli grupą podmiotów o podobnych cechach relewantnych co funkcjonariusze służby Celno-Skarbowej oraz Służby Celnej, z czego wynikałby obowiązek ustawodawcy jednakowego uregulowania ich sytuacji prawnej pod względem uprawnienia do świadczenia motywacyjnego. Tym samym różnicowania sytuacji prawnej niegdysiejszych pracowników szczególnego nadzoru podatkowego z funkcjonariuszami Służby Celno-Skarbowej oraz Służby Celnej należy uznać za arbitralne. Podkreślić należy, że pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego wykonywali te same obowiązki oraz byli tak samo dyspozycyjni co funkcjonariusze.
Mając na uwadze powyższe, przepis art. 171 ust. 2 przepisów wprowadzających ustawę o KAS w zakresie w jakim stanowił, że do okresu służby w Służbie Celno-Skarbowej oraz pracy w jednostkach KAS, od którego zależą uprawnienia i świadczenia należne funkcjonariuszowi oraz pracownikowi, wlicza się okres: służby w Służbie Celnej oraz pracy w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej, izbach skarbowych i urzędach skarbowych, urzędach kontroli skarbowej stanowi podstawę powstania praw podmiotowych.
(...)
Zauważyć należy, że przepis art. 171 ust. 2 przepisów wprowadzających ustawę o KAS powtarzał wcześniejsze unormowania przewidziane ustawą z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (art. 22b ust. 1, 6 i 8, art. 94 ust. 1 i 2) oraz ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (art. 99 ust. 8).
Zatem przepis art. 226b ust. 3 ustawy o KAS oraz art. 13 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej jest jawnie sprzeczny z wcześniejszymi jednoznacznymi zapewnieniami ustawodawcy o traktowaniu okresów "cywilnego" zatrudnienia jako okresów pełnienia służby oraz o zaliczaniu do niej "cywilnego" stażu pracy, jeśliby przepisy uzależniały prawo do świadczeń lub ich wymiar od okresu pełnienia służby.
Pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego nie powinni być, w świetle konstytucyjnej zasady równości (art. 32 ust. 1 Konstytucji), różnicowani w obrębie ich grupy na podstawie nierelewantnego kryterium daty uzyskania mianowania w Służbie Celnej, co nie miało wpływu na zakres ich obowiązków i dyspozycyjność. Przepis art. 226b ust. 3 ustawy o KAS oraz art. 13 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej budzi więc zasadnicze wątpliwości co do zgodności z wywodzoną z art. 2 Konstytucji zasadą zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa, ponieważ ustawodawca powinien wywiązać się ze swych zobowiązań, wynikających z ukształtowanej tej grupie pracowników ekspektatywy uwzględniania w całokształcie ich uprawnień jako funkcjonariuszy Służby Celnej i Służby Celno Skarbowej również okresu ich zatrudnienia przy wykonywaniu zadań nadzoru.(...)
W rezultacie uwzględniając powyższe rozważania, zasadnym było uwzględnienie roszczenia powoda i zasądzenie na rzecz powoda kwoty......
Proszę zwrócić uwagę na fakt, że Sąd przyznaje prawa nie tylko byłym pracownikom sz.n.p, ale także byłym pracownikom administracji celnej, przyjętych do służby celnej w 1999r. (przepis art. 94 ustawy z 1999r.).
"Zachodzi zatem kolizja między art. 171 ust. 2 przepisów wprowadzających ustawę o KAS z art. 226b ust. 3 ustawy o KAS i art. 13 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej, do którego przepis art. 226b ust. 3 się odwołuje, w zakresie w jakim odmiennie określają okresy traktowano jako równorzędne z okresem służby w Służbie Celno-Skarbowej. Art. 13 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej, do której odwołuje się art. 226b ustawy o KAS nie przewiduje bowiem, żeby okresy służby cywilnej traktować równorzędnie z okresem służby w Służbie Celnej i w Służbie Celno-Skarbowej.
Kolizję tych przepisów należy ocenić z perspektywy konstytucyjnej zasady ochrony praw nabytych.
(...)
Powód od początku zatrudnienia był pracownikiem szczególnego nadzoru podatkowego, którego zadania początkowo były wykonywane przez pracowników cywilnych oraz funkcjonariuszy, a następnie wyłącznie przez funkcjonariuszy. Jak wynika zakresów obowiązków powoda oraz z zeznań powoda, Xxxxxxx wykonywał co do zasady te same czynności, miał te same obowiązki. Co istotne podobna była również dyspozycyjność powoda zarówno gdy był pracownikiem szczególnego nadzoru podatkowego jak i funkcjonariuszem Izby Celnej. Z uwagi na charakter tych czynności pracował w nocy, w święta, weekendy.
(..)
Jednolita Służba Celna powstała w 1999 r. na mocy ustawy o Służbie Celnej z dnia 24 lipca 1999 r. (Dz.U. z 1999 r. nr 168 poz. 802). Zgodnie z art. 91 ust. 1-4 i art. 92 pracownicy, którzy w dniu wejścia ustawy w życie, tj 15 września 1999 r., wykonywali zadania przewidziane dla Służby Celnej, mogli otrzymać propozycje pełnienia służby, a ich dotychczasowe stosunki pracy przekształcały się - po przyjęciu propozycji - w stosunki służby w Służbie Celnej. Przepis art. 94 ust. 1 i 2 gwarantował, że jeśli przepisy uzależniały prawo do świadczeń lub ich wymiar od okresu pełnienia służby - pracownicy, którzy stali się funkcjonariuszami Służby Celnej, zachowywali ciągłość służby z zaliczeniem dotychczasowego okresu pracy, a wcześniejsze okresy zatrudnienia w administracji celnej traktowano jako pełnienie służby.
Służba Celna przejęła zadania nadzoru od Urzędu Kontroli Skarbowej wraz z pracownikami je wykonującymi) z dniem 1 września 2003 r., wraz z wejściem w życie ustawy
z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych(...)
Szczególny nadzór podatkowy "przestał istnieć" - jako odrębna instytucja prawna - z końcem października 2009 r., wraz z wejściem w życie ustawy o Służbie Celnej z dnia 27 sierpnia 2009 r. (Dz.U. z 2000 r. nr 168 poz. 1323). Na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 2 i 3 i w ust. 3 pkt 1 jego zadania zostały włączone w zakres "kontroli wykonywanej przez Służbę Celną" i przypisane wyłącznie funkcjonariuszom. Cywilni pracownicy, którzy wówczas wciąż jeszcze wykonywali te zadania, musieli uzyskać status funkcjonariuszy celnych przez przyjęcie propozycji pełnienia służby (złożonej z urzędu albo na wniosek). Ich stosunki pracy jako członków korpusu służby cywilnej przekształcały się w stosunki służbowe na podstawie aktu mianowania, a okres stażu pracy w służbie cywilnej lub jednostkach organizacyjnych (podległych albo nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw finansów) wliczano do okresu służby w Służbie Celnej stosownie do art. 99 ust. 8.
(...)
Podsumowując: zadania mieszczące się dawniej w zakresie nadzoru (niezależnie od jego usytuowania w strukturach administracyjnych) były wykonywane najpierw wyłącznie przez pracowników cywilnych, następnie przez pracowników cywilnych oraz funkcjonariuszy, a w końcu - wyłącznie przez funkcjonariuszy (początkowo Służby Celnej, a ostatecznie Służby Celno-Skarbowej). Co kluczowe, owe zadania były tożsame niezależnie od formalnego statusu osób je wykonujących (pracownicy, funkcjonariusze), a ustawodawca postanowił, że "cywilny" staż pracy w nadzorze będzie wliczany do okresu pełnienia służby w Służbie Celnej lub Służbie Celno-Skarbowej, zaś zasadność tej regulacji nie była negowana ani podważana.
Zatem pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego byli grupą podmiotów o podobnych cechach relewantnych co funkcjonariusze służby Celno-Skarbowej oraz Służby Celnej, z czego wynikałby obowiązek ustawodawcy jednakowego uregulowania ich sytuacji prawnej pod względem uprawnienia do świadczenia motywacyjnego. Tym samym różnicowania sytuacji prawnej niegdysiejszych pracowników szczególnego nadzoru podatkowego z funkcjonariuszami Służby Celno-Skarbowej oraz Służby Celnej należy uznać za arbitralne. Podkreślić należy, że pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego wykonywali te same obowiązki oraz byli tak samo dyspozycyjni co funkcjonariusze.
Mając na uwadze powyższe, przepis art. 171 ust. 2 przepisów wprowadzających ustawę o KAS w zakresie w jakim stanowił, że do okresu służby w Służbie Celno-Skarbowej oraz pracy w jednostkach KAS, od którego zależą uprawnienia i świadczenia należne funkcjonariuszowi oraz pracownikowi, wlicza się okres: służby w Służbie Celnej oraz pracy w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej, izbach skarbowych i urzędach skarbowych, urzędach kontroli skarbowej stanowi podstawę powstania praw podmiotowych.
(...)
Zauważyć należy, że przepis art. 171 ust. 2 przepisów wprowadzających ustawę o KAS powtarzał wcześniejsze unormowania przewidziane ustawą z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (art. 22b ust. 1, 6 i 8, art. 94 ust. 1 i 2) oraz ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (art. 99 ust. 8).
Zatem przepis art. 226b ust. 3 ustawy o KAS oraz art. 13 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej jest jawnie sprzeczny z wcześniejszymi jednoznacznymi zapewnieniami ustawodawcy o traktowaniu okresów "cywilnego" zatrudnienia jako okresów pełnienia służby oraz o zaliczaniu do niej "cywilnego" stażu pracy, jeśliby przepisy uzależniały prawo do świadczeń lub ich wymiar od okresu pełnienia służby.
Pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego nie powinni być, w świetle konstytucyjnej zasady równości (art. 32 ust. 1 Konstytucji), różnicowani w obrębie ich grupy na podstawie nierelewantnego kryterium daty uzyskania mianowania w Służbie Celnej, co nie miało wpływu na zakres ich obowiązków i dyspozycyjność. Przepis art. 226b ust. 3 ustawy o KAS oraz art. 13 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej budzi więc zasadnicze wątpliwości co do zgodności z wywodzoną z art. 2 Konstytucji zasadą zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa, ponieważ ustawodawca powinien wywiązać się ze swych zobowiązań, wynikających z ukształtowanej tej grupie pracowników ekspektatywy uwzględniania w całokształcie ich uprawnień jako funkcjonariuszy Służby Celnej i Służby Celno Skarbowej również okresu ich zatrudnienia przy wykonywaniu zadań nadzoru.(...)
W rezultacie uwzględniając powyższe rozważania, zasadnym było uwzględnienie roszczenia powoda i zasądzenie na rzecz powoda kwoty......
Proszę zwrócić uwagę na fakt, że Sąd przyznaje prawa nie tylko byłym pracownikom sz.n.p, ale także byłym pracownikom administracji celnej, przyjętych do służby celnej w 1999r. (przepis art. 94 ustawy z 1999r.).
