ETOS - "[FONT="]prawość moralna [B]jakiejś grupy[/B] ludzi [B]w określonym środowisku[/B], oceniana poprzez [B]zapatrywania i przekonania moralne[/B] uważane [B]W TEJ GRUPIE[/B] za normę".
Czy Koledzy skarbowcy zgadzają się z taką definicją?
W tym wypadku, moim zdaniem, jest to pojęcie niezmiernie subiektywne.[/FONT][/COLOR][/QUOTE]
Dlaczego subiektywne? Moralność też jest subiektywna?
No chyba że moralność Kalego
[B]Etos Urzędnika[/B]
Etos - jest to ogół norm i wartości etycznych, które są ogólnie akceptowane w danym czasie historycznym i miejscu oraz regulują wzajemne relacje poszczególnych członków społeczności.
Etos urzędniczy powinien być kierowany etyką specjalnie dla tej grupy zawodowej która pragnie odgrywać swoją rolę w sposób bardziej odpowiedzialny. Tradycję dobrej administracji wyznaczają takie cech etosu jak sumienność, odpowiedzialność, porządek, punktualność, kultura osobista.
Etyka zawodowa pomaga w wykonywaniu określonego zawodu w tym wypadku administracji, ułatwia rozwiązywanie problemów, podejmowanie decyzji, podaje wskazówki obyczajowe, zakreśla i uzasadnia granice postępowania.
Inspiracją do tworzenia Etosu urzędnika było opracowanie kodeksu etyki służby cywilnej. Zgodnie z kodeksem członek korpusu służby cywilnej traktuje pracę jako służbę publiczną, ma zawsze na względzie dobro Rzeczypospolitej Polskiej, jej ustrój demokratyczny oraz chroni uzasadnione interesy poszczególnych jednostek, powinien tez przedkładać dobro publiczne nad własne interesy.
Ze względu na zróżnicowanie sektora pracowników publicznych nie ma jednego określonego kodeksu etycznego skierowanego do całej administracji publicznej.Bardzo ciekawym przykładem zbioru norm postępowania są Zasady Etyki Zawodowej Policjanta. Zasady te wynikają z głównych wartości i norm moralnych wynikających z wykonywania zawodu policjanta. Na zasady składają się 24 paragrafy, które w formie zalaminowanej karty posiada każdy funkcjonariusz. Zgodnie z zasadami etyki policjant powinien kierować się, oprócz ścisłego przestrzegania przepisów również zasadami współżycia społecznego i postępować tak by być przykładem praworządności i prowadzić do wzmocnienia społecznego zaufania do policji.
Kodeksy etyczne jakkolwiek bardzo znaczące nie są jedynym elementem etosu. Współczesny urzędnik powinien swoją pracą ułatwiać kreatywną działalność innych. To praca urzędników w dużym stopniu ułatwia rozwój nowoczesnej przedsiębiorczości, korzystanie z funduszy Unii Europejskiej, rozwój nauki, oświaty i kultury.
Kodeksy etyczne jakkolwiek bardzo znaczące nie są jedynym elementem etosu. Współczesny urzędnik powinien swoją pracą ułatwiać kreatywną działalność innych. To praca urzędników w dużym stopniu ułatwia rozwój nowoczesnej przedsiębiorczości, korzystanie z funduszy Unii Europejskiej, rozwój nauki, oświaty i kultury.
Stad też w tym aspekcie możemy mówić o etosie twórczym urzędnika: ma on być twórczy i ułatwiać twórczość innym co wymaga zwiększenia efektywności pracy. Aby to osiągnąć urzędnicy muszą uczyć się zmian w otoczeniu społeczno gospodarczym z szybkością dorównującą tempu tych zmian. Konieczne jest też nadążania za szybko zmieniającą się świadomością społeczeństwa, umiejętność przewidywania tych zmian a także udział w ich kreowaniu.
W ostatnim czasie niezwykle nośna stała się idea tworzenia zbioru zasad regulujących szczególnie istotne wartości etyczne w działaniu poszczególnych prup zawodowych i społecznych, a także regulowania standardów ich działania i określania wzorców postępowania. Ostatecznie przyjmowano formy kodeksów etycznych lub kodeksów dobrych praktyk, wskazując często na korzyści jakie mogą wynikać dla całego środowiska z procesu samego tworzenia zespołu norm, podkreślając też sam taki proces może okazać się w efekcie ważniejszy niż sam finalny dokument.
Etyką nazywa się dziś synonim pewnego systemu normatywnego, systemu powinności lub przykazań których należy przestrzegać.
Etyka rozumiana jako sfera filozofii praktycznej, zajmuje się analizą zjawisk moralnych, z których można wyprowadzić normy ludzkiego postępowania. Moralności zaś jest zespól przeświadczeń o tym co jest złe a co dobre. Przedmiotem etyki jest więc moralność jako pewien fakt społeczny.
Przez etykę zawodową jakiejś grupy zawodowej rozumie się najczęściej doktrynę moralną systematyzującą oceny i normy moralne związane z wykonywanym zawodem. Treść etyki zawodowej jest pochodną całokształtu warunków społecznych i politycznych i pozostaje w związku z panującą w społeczeństwie moralnością. Centralnym elementem każdej etyki zawodowej są dyrektywy ogólnoludzkie, powszechnie akceptowane. Czasami w ramach etyki zawodowej promuje się wzorce obce poszczególnym etykom a nawet ogólno społecznej moralności, np. solidarność jest ogólnie przyjętą i obowiązującą dyrektywą postępowania, jednak nie ma zastosowania w przypadku korupcji wśród urzędników – inni pracownicy urzędu nie powinni popierać biorącego łapówki wyłącznie z konieczności solidaryzowania się z kolegą.
Każdy zawód ma swoje reguły. Etyka administrowania może być przedstawiona jako zespół standardów pożądanego postępowania funkcjonariuszy publicznych. Pogląd uznający administrację za narzędzie, czyli wyspecjalizowany w zarządzaniu państwem profesjonalny aparat urzędniczy, dla którego najważniejszą wartością i głównym układem odniesienia ma być dobro społeczeństwa wydaje się dominować we współczesnych państwach demokratycznych.
W krajach gdzie nie ma skodyfikowanego postępowania administracyjnego w jednym akcie ustawowym (między innymi Anglia i USA) dużą rolę w regulacji działań administracji publicznej spełniają kodeksy etyczne. Zawierają najczęściej zespół norm regulujących ustrojowe obowiązki urzędników czasami też pewne reguły określające zasady prowadzenia procesu administracyjnego. Kodyfikacje te precyzują problem bezstronności funkcjonariuszy publicznych dlatego też mają ogromne znaczenie dla zrozumienia neutralności politycznej.
Kodeksy etyki zawodowej układa się po to by zapobiegać niemoralnym czy nam przedstawicieli danej profesji. Podkreśla się także iż kodeksy etyczne pełnią funkcję wychowawczą gdyż konkretyzują ogólnie tylko zarysowane w przepisach ustrojowych wzory zachowań.
Typowe kodeksy etyczne zawierająca kilka typów norm i dyrektywy zachowania wśród których reguluje się podstawowe obowiązki urzędnika (sumienne i staranne wykonywanie obowiązków służbowych, pryjorytet interesu publicznego) stosunki z klientem (uprzejmości i życzliwości) innym instytucjami, organizacjami oraz zachowanie w obrębie działania organu (stosunki z pracodawcą, zasady wykonywania poleceń i odmowa jego wykonania).
Wśród najczęściej skazywanych zachowań nieetycznych wskazuje się korupcje. wykorzystywanie informacji publicznej do prywatnych celów, przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków, poświadczenie nieprawdy, niegospodarność, dodatkowe zatrudnienie oraz stosowanie niejasnych preferencji na korzyść rodziny i przyjaciół, zwyczajowe gratyfikacje. Tworzenie kodeksów etycznych ma za zadanie rozwiązanie problemów w powyższym obszarze.
Przeciwnicy kodeksów zwracają uwagę że sfery etycznej nie da się znormatyzować, jest ona bowiem czymś płynnym, wymaga konkretnych zachowań w zmiennych okolicznościach, jednym słowem prowadzenie kodeksu etycznego może sugerować zniesienie potrzeby podejmowania samodzielnych decyzji przez urzędnika. Podkreśla się też małą przydatność kodeksów etycznych w tych sytuacjach prawnych w których kwestie zasad postępowania urzędnika uregulowane są w przepisach powszechnie lub lokalnie obowiązujących.
W wielu krajach urzędnik mianowany składa ślubowanie w którym zobowiązuje się przestrzegać przepisów prawa, wykonywać obowiązki urzędnika sumiennie i bezstronnie zgodnie z najlepszą wiedzą i wolą oraz rozwijać własną wiedzę i umiejętności zawodowe.
Niewątpliwie zaletą kodeksów etycznych jest zebranie w jednym dokumencie podstawowych wymagań etycznych ułatwiających interpretacje konkretnych sytuacji zdarzających się w praktyce urzędniczej. Pozwala to częstokroć zapobiegać konfliktom między przełożonymi podwładnymi ograniczając dość istotnie nieskończenie wielkie pole subiektywizmu i dowolności.
Niezwykle istotne jest również to że kodeks etyczny może stanowić w ogromnym zakresie oręż chroniący pozycję urzędnika pracującego właściwie i sumiennie, a także obrony petentów przed nierzetelnością i nieuczciwymi zachowaniami urzędników.
[COLOR="#B22222"]Etos urzędnika w Polsce został mocno nadwyrężony, stało się tak za sprawą minionego systemu
przez który obecnie funkcjonuje stereotyp urzędnika nacechowany bardzo negatywnie.
Odbudowanie pozytywnego wizerunku to proces długofalowy i systematyczny.
Podstawy dobrego działania urzędnika to profesjonalizm, bezstronność oraz jawność działania.
Etos Urzędnika oraz Rola kodeksów etycznych w administracji publicznej
Autor - Karol Wójs
Źródło - https://prezi.com/qomvulj5sjfa/etos-urzednika/
Mam nadzieję że post pozostanie - dotyczy nas wszystkich.
I dotyka bardzo istotnej kwestii - naszego, urzędniczego, etosu.