W konsekwencji należy stwierdzić, że organy celne przy wydaniu zaskarżonych decyzji dopuściły się naruszenia przepisów prawa procesowego i materialnego. Nie dokonały bowiem one prawidłowych ustaleń zmierzających do ustalenia, czy przywiezione przy okazji wyjazdu do Rosji paliwo korzystało ze zwolnień celnych i podatkowych. Nie można bowiem akceptować zachowania organów celnych, że dopiero kilkuletnia perspektywa daje podstawę do stosowania przepisów prawa materialnego. Ta perspektywa jest w równym stopniu szkodliwa dla interesów budżetu państwa jak i skarżącego. W konsekwencji za uzasadniony należy uznać zarzut naruszenia przepisów art. 122 i art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez niepodjęcie przez organy obu instancji, a w szczególności Dyrektora IC wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, a w szczególności zmierzających do zebrania i w sposób wyczerpujący rozpatrzenia całego materiału dowodowego w sprawie .
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Organ celny powinien rozpatrzyć materiał dowodowy, z uwzględnieniem wskazań Sądu zawartych w uzasadnieniu wyroku. Dyrektor Izby Celnej , powinien ustalić, z uwzględnieniu oceny prawnej i wskazań Sądu co dalszego postępowania, czy przy okazji wyjazdów do Rosji skarżący przywoził paliwo na własne potrzeby. W szczególności Organ winien mieć na względzie dane faktyczne wynikające z protokołów wyjazdu z RP i wjazdu do RP. W konsekwencji w sposób prawidłowy ustalić stan faktyczny i rozważyć, czy przywożone przez skarżącego paliwo korzystało ze zwolnień celnych i podatkowych.
