G
Guest
Gość
Proponuję podyskutować o ciekawym temacie, tj. art. 30 § 2 KKS i charakterze tego środka karnego.
Przedstawiciele Ministerstwa Finansów od czasu spotkania w Muszynie i Świdrze lansują, że ma on charakter fakultatywny.
W literaturze przedmiotu, a ściślej publikacjach: A. Szewczyk, St. Baniaka, T. Grzegorczyka, czy R. Kubackiego, spotkać się możemy z goła innym twierdzeniem, że środek ten jest jednak orzekany przez sąd obligatoryjnie. Jedynie F. Prusak, czy G. Łabuda ma inne zdanie.
Warto w tym miejscu przytoczyć uzasadnienie do projektu ostatniej nowelizacji, gdzie w punkcie 22 napisano: „Z kolei, projektowana zmiana w art. 30 § 2 polega na zaakcentowaniu obligatoryjności orzekania przepadku przedmiotów określonych w art. 29 pkt. 1 – 3 w zakresie przestępstw skarbowych przeciwko obowiązkom podatkowym i rozliczeniom z tytułu dotacji lub subwencji (...).”
Proszę o przedstawienie własnych spostrzeżeń w tym przedmiocie lub podejścia waszych izb lub urzędów celnych do tego tematu. Jest on bardzo ciekawy i może mieć wpływ na prawidłową praktykę urzędów celnych (np. w zakresie art. 73 a § 3 KKS).
Przedstawiciele Ministerstwa Finansów od czasu spotkania w Muszynie i Świdrze lansują, że ma on charakter fakultatywny.
W literaturze przedmiotu, a ściślej publikacjach: A. Szewczyk, St. Baniaka, T. Grzegorczyka, czy R. Kubackiego, spotkać się możemy z goła innym twierdzeniem, że środek ten jest jednak orzekany przez sąd obligatoryjnie. Jedynie F. Prusak, czy G. Łabuda ma inne zdanie.
Warto w tym miejscu przytoczyć uzasadnienie do projektu ostatniej nowelizacji, gdzie w punkcie 22 napisano: „Z kolei, projektowana zmiana w art. 30 § 2 polega na zaakcentowaniu obligatoryjności orzekania przepadku przedmiotów określonych w art. 29 pkt. 1 – 3 w zakresie przestępstw skarbowych przeciwko obowiązkom podatkowym i rozliczeniom z tytułu dotacji lub subwencji (...).”
Proszę o przedstawienie własnych spostrzeżeń w tym przedmiocie lub podejścia waszych izb lub urzędów celnych do tego tematu. Jest on bardzo ciekawy i może mieć wpływ na prawidłową praktykę urzędów celnych (np. w zakresie art. 73 a § 3 KKS).