ZZ Celnicy PL –119/08/SiS
Dyrektorzy Izb Celnych
wszyscy
W związku ze zbliżającym się ustawowym okresem przyznawania awansów w Służbie Celnej wnosimy o przeprowadzenie kilku spotkań roboczych celem wypracowania kryteriów awansowych, ponieważ obowiązujące ustawowo – określone w art.9 ustawy o S.C. są przepisami martwymi, praktycznie od 1999 roku.
Zgodnie z tą regulacją awans uzależniony jest od oceny okresowej, opinii służbowej, zajmowanego stanowiska i posiadanych kwalifikacji.
Niestety bardzo często otrzymujemy sygnały o subiektywnych wnioskach awansowych sporządzanych przez przełożonych. Są przypadki awansowania dwukrotne w ciągu roku kalendarzowego, kiedy inni funkcjonariusze nie awansują od 10-u i więcej lat, mimo, że w ocenie okresowej mają wskazanie do awansu, często nawet szczegółowo uzasadnione.
Dwa z ww. kryteriów zostały dodatkowo sprecyzowane w ust. 3. art.9 ustawy o S.C. Ustawodawca zezwala na przyspieszenie nadawania awansów funkcjonariuszowi celnemu posiadającemu pozytywną opinię służbową oraz szczególne kwalifikacje zawodowe stwierdzając, że można nadać wyższy stopień przed upływem ustalonych okresów. Z przepisu tego wynika, że w pozostałych przypadkach awans powinien de facto nastąpić w ustalonych w ustawie okresach, co notabene ma miejsce w innych służbach mundurowych, gdzie funkcjonują praktycznie identyczne zapisy w tym zakresie. Tak się jednak nie dzieje w S.C., a każdy awans uzależniany jest przez pracodawców wyłącznie od pozytywnej opinii służbowej, wbrew ocenom okresowym i zajmowanemu stanowisku, a w tym stażu służby oraz czasu pozostawania na tym samym stanowisku od wielu lat. Zaniedbywani są także funkcjonariusze posiadający szczególne kwalifikacje zawodowe.
Zasadnym jest rozważenie uniwersalnych kryteriów przydziału awansów. Opracowane w wielu izbach porozumienia dot. rozdziału ostatnich wzrostów wynagrodzeń uzależniają jego wysokość właśnie od zajmowanego stanowiska. M.in. z tych względów warto rozważyć kryterium długości stażu służby z ilością awansów w stanowisku w całym okresie zatrudnienia oraz posiadanym stopniem/stanowiskiem i zderzyć to kryterium z pozostałymi tj. oceną okresową i opinią służbową jak również posiadanymi kwalifikacjami (w bardzo licznych przypadkach okaże się, że funkcjonariusze pozostający bez awansów przez długi czas posiadają takie same a nawet wyższe kwalifikacje oraz oceny okresowe niż funkcjonariusze, którzy awansują po dwa razy w roku kalendarzowym). Szczegółowe uzgodnienie powyższych kryteriów, jak również ich stopniowanie, powinno się odbyć w trakcie kilku cyklicznych spotkań ze Związkami Zawodowymi działającymi w izbie, stosownie do treści art. 27 ust.3 ustawy o Związkach zawodowych, w myśl którego zasady podziału środków na wynagrodzenia dla pracowników zatrudnionych w państwowej jednostce sfery budżetowej wymagają ustalenia i zmiany w uzgodnieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi.
Kolejnym argumentem przemawiającym za szczegółowymi konsultacjami w tym zakresie jest fakt częstych rotacji, tzn. przeniesień i delegowania funkcjonariuszy. Wszak awans wypada uzależnić od całego przebiegu służby na podstawie opinii i oceny okresowej sporządzanej przez poszczególnych przełożonych, jednak zasadą jest, że przełożony nie wskazuje do awansu nowego pracownika. Mamy do czynienia z przypadkami bardzo dobrych ocen okresowych przez szereg lat, które nagle, bez merytorycznego uzasadnienia są zaniżane przez innych przełożonych po przeniesieniu funkcjonariusza. Interesujące i zastanawiające jest, że proceder ten ma miejsce także przy ocenach okresowych dokonywanych przez tych samych przełożonych – dany kierownik bardzo wysoko ocenia funkcjonariusza przez szereg lat, co nagle ulega zmianie. Biorąc pod uwagę fakt, że sytuacja taka, ma miejsce w wielu przypadkach w Służbie Celnej, domniemywać należy, że oceny są zaniżane w sposób nieuzasadniony.
Awanse nie są też udzielane funkcjonariuszom, którzy przejawiają inicjatywę w służbie, co z oczywistych względów prowadzi do obniżenia jakości świadczonej służby i w konsekwencji do zaprzestania przejawiania inicjatywy w służbie – sprawa ta nie wymaga komentarza i uzasadnienia.
Wielu funkcjonariuszy doskonali swoje kwalifikacje służbowe, uczestniczy z własnej inicjatywy w kursach doszkalających, studiach czy innych przydatnych na zajmowanym stanowisku szkoleniach, mimo tego nie otrzymuje awansów przed długi czas. Są jednak też sytuacje, w których przełożeni uniemożliwiają pracownikowi/funkcjonariuszowi podnoszenie swoich kwalifikacji. Część uczestniczy w różnorakich kursach/szkoleniach w czasie godzin pracy, gdy innym nie umożliwia się tego typu formy dokształcania. Dlatego kryterium niniejsze winno być stosowane z bardzo dużą ostrożnością jednak musi być również uwzględnione, zwłaszcza gdy funkcjonariusze sami finansują swoje szkolenia, gdy uczestniczą w ogólnie dostępnych szkoleniach oraz gdy prywatny czas poświęcają na dokształcanie.
Reasumując podkreślić należy, że powyższe wskazuje dobitnie, iż ustawowe przesłanki, od których uzależniony winien być awans funkcjonariusza nie są stosowane, względnie są stosowane wybiórczo i tendencyjnie. Kryteria awansowania nie są obiektywne i przewidywalne. Taki stan należy zmienić. Możliwość awansu jest jednym z podstawowych czynników motywujących. Ustalenie jasnych zasad awansowych leży w interesie Służby Celnej, gdyż powinny się przyczynić do lepszego zaangażowania w wykonywanie obowiązków. Określona perspektywa awansu jest niezbędnym warunkiem rozwoju zawodowego.
Z tych względów wnosimy jak na wstępie. Informację o wyznaczeniu terminów na konsultacje proszę uprzejmie przekazać na adres slawomir.siwy@celnicy.pl z siedmiodniowym wyprzedzeniem.
Z wyrazami szacunku:
Dyrektorzy Izb Celnych
wszyscy
W związku ze zbliżającym się ustawowym okresem przyznawania awansów w Służbie Celnej wnosimy o przeprowadzenie kilku spotkań roboczych celem wypracowania kryteriów awansowych, ponieważ obowiązujące ustawowo – określone w art.9 ustawy o S.C. są przepisami martwymi, praktycznie od 1999 roku.
Zgodnie z tą regulacją awans uzależniony jest od oceny okresowej, opinii służbowej, zajmowanego stanowiska i posiadanych kwalifikacji.
Niestety bardzo często otrzymujemy sygnały o subiektywnych wnioskach awansowych sporządzanych przez przełożonych. Są przypadki awansowania dwukrotne w ciągu roku kalendarzowego, kiedy inni funkcjonariusze nie awansują od 10-u i więcej lat, mimo, że w ocenie okresowej mają wskazanie do awansu, często nawet szczegółowo uzasadnione.
Dwa z ww. kryteriów zostały dodatkowo sprecyzowane w ust. 3. art.9 ustawy o S.C. Ustawodawca zezwala na przyspieszenie nadawania awansów funkcjonariuszowi celnemu posiadającemu pozytywną opinię służbową oraz szczególne kwalifikacje zawodowe stwierdzając, że można nadać wyższy stopień przed upływem ustalonych okresów. Z przepisu tego wynika, że w pozostałych przypadkach awans powinien de facto nastąpić w ustalonych w ustawie okresach, co notabene ma miejsce w innych służbach mundurowych, gdzie funkcjonują praktycznie identyczne zapisy w tym zakresie. Tak się jednak nie dzieje w S.C., a każdy awans uzależniany jest przez pracodawców wyłącznie od pozytywnej opinii służbowej, wbrew ocenom okresowym i zajmowanemu stanowisku, a w tym stażu służby oraz czasu pozostawania na tym samym stanowisku od wielu lat. Zaniedbywani są także funkcjonariusze posiadający szczególne kwalifikacje zawodowe.
Zasadnym jest rozważenie uniwersalnych kryteriów przydziału awansów. Opracowane w wielu izbach porozumienia dot. rozdziału ostatnich wzrostów wynagrodzeń uzależniają jego wysokość właśnie od zajmowanego stanowiska. M.in. z tych względów warto rozważyć kryterium długości stażu służby z ilością awansów w stanowisku w całym okresie zatrudnienia oraz posiadanym stopniem/stanowiskiem i zderzyć to kryterium z pozostałymi tj. oceną okresową i opinią służbową jak również posiadanymi kwalifikacjami (w bardzo licznych przypadkach okaże się, że funkcjonariusze pozostający bez awansów przez długi czas posiadają takie same a nawet wyższe kwalifikacje oraz oceny okresowe niż funkcjonariusze, którzy awansują po dwa razy w roku kalendarzowym). Szczegółowe uzgodnienie powyższych kryteriów, jak również ich stopniowanie, powinno się odbyć w trakcie kilku cyklicznych spotkań ze Związkami Zawodowymi działającymi w izbie, stosownie do treści art. 27 ust.3 ustawy o Związkach zawodowych, w myśl którego zasady podziału środków na wynagrodzenia dla pracowników zatrudnionych w państwowej jednostce sfery budżetowej wymagają ustalenia i zmiany w uzgodnieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi.
Kolejnym argumentem przemawiającym za szczegółowymi konsultacjami w tym zakresie jest fakt częstych rotacji, tzn. przeniesień i delegowania funkcjonariuszy. Wszak awans wypada uzależnić od całego przebiegu służby na podstawie opinii i oceny okresowej sporządzanej przez poszczególnych przełożonych, jednak zasadą jest, że przełożony nie wskazuje do awansu nowego pracownika. Mamy do czynienia z przypadkami bardzo dobrych ocen okresowych przez szereg lat, które nagle, bez merytorycznego uzasadnienia są zaniżane przez innych przełożonych po przeniesieniu funkcjonariusza. Interesujące i zastanawiające jest, że proceder ten ma miejsce także przy ocenach okresowych dokonywanych przez tych samych przełożonych – dany kierownik bardzo wysoko ocenia funkcjonariusza przez szereg lat, co nagle ulega zmianie. Biorąc pod uwagę fakt, że sytuacja taka, ma miejsce w wielu przypadkach w Służbie Celnej, domniemywać należy, że oceny są zaniżane w sposób nieuzasadniony.
Awanse nie są też udzielane funkcjonariuszom, którzy przejawiają inicjatywę w służbie, co z oczywistych względów prowadzi do obniżenia jakości świadczonej służby i w konsekwencji do zaprzestania przejawiania inicjatywy w służbie – sprawa ta nie wymaga komentarza i uzasadnienia.
Wielu funkcjonariuszy doskonali swoje kwalifikacje służbowe, uczestniczy z własnej inicjatywy w kursach doszkalających, studiach czy innych przydatnych na zajmowanym stanowisku szkoleniach, mimo tego nie otrzymuje awansów przed długi czas. Są jednak też sytuacje, w których przełożeni uniemożliwiają pracownikowi/funkcjonariuszowi podnoszenie swoich kwalifikacji. Część uczestniczy w różnorakich kursach/szkoleniach w czasie godzin pracy, gdy innym nie umożliwia się tego typu formy dokształcania. Dlatego kryterium niniejsze winno być stosowane z bardzo dużą ostrożnością jednak musi być również uwzględnione, zwłaszcza gdy funkcjonariusze sami finansują swoje szkolenia, gdy uczestniczą w ogólnie dostępnych szkoleniach oraz gdy prywatny czas poświęcają na dokształcanie.
Reasumując podkreślić należy, że powyższe wskazuje dobitnie, iż ustawowe przesłanki, od których uzależniony winien być awans funkcjonariusza nie są stosowane, względnie są stosowane wybiórczo i tendencyjnie. Kryteria awansowania nie są obiektywne i przewidywalne. Taki stan należy zmienić. Możliwość awansu jest jednym z podstawowych czynników motywujących. Ustalenie jasnych zasad awansowych leży w interesie Służby Celnej, gdyż powinny się przyczynić do lepszego zaangażowania w wykonywanie obowiązków. Określona perspektywa awansu jest niezbędnym warunkiem rozwoju zawodowego.
Z tych względów wnosimy jak na wstępie. Informację o wyznaczeniu terminów na konsultacje proszę uprzejmie przekazać na adres slawomir.siwy@celnicy.pl z siedmiodniowym wyprzedzeniem.
Z wyrazami szacunku:
Przewodniczący
ZZ-Celnicy PL
/-/
Sławomir Siwy
ZZ-Celnicy PL
/-/
Sławomir Siwy
Ostatnia edycja: